در صورتی که از مواد شیمیایی در آب دیگ بخار استفاده نشود، مشکلات متعددی بروز می‌کند که مهم‌ترین آن‌ها رسوب‌گذاری، خوردگی و پدیده حمل مواد جامد همراه بخار است. رسوب ناشی از املاحی مانند کلسیم و منیزیم با ایجاد لایه‌های سخت بر روی لوله‌ها مانع انتقال حرارت شده و مصرف انرژی را افزایش می‌دهد. خوردگی نیز که نتیجه حضور اکسیژن محلول یا شرایط نامتعادل pH است، موجب نازک شدن دیواره لوله‌ها و در نهایت سوراخ شدن آن‌ها خواهد شد. علاوه بر این، بالا بودن مواد محلول می‌تواند باعث کف کردن و انتقال ناخالصی‌ها همراه بخار شود که به کیفیت بخار آسیب زده و تجهیزات پایین‌دست را دچار فرسایش و خرابی می‌کند.